Understand spoken Dutch

"The ugly young duckling" Practice Dutch lesson

Recording English Dutch Status
And the swans swam around him and stroked him with their beaks. En de zwanen zwommen om hem heen en streelden hem met hun snavels.
“I believe I shall go out into the wide world!” said the duckling. «Ik denk, dat ik de wijde wereld maar in zal gaan!» zei het eendje.
and on the hedge sat a raven and made her complain en op de heg zat een raaf en deed haar klagend gekras horen
it was overwhelmed with happiness, and yet not at all proud het was overgelukkig, maar volstrekt niet trots
I will fly towards them, towards those royal birds! Ik zal naar hen toe vliegen, naar die koninklijke vogels!
Here it lay all night; it was tired and sad. Hier lag het de gehele nacht; het was vermoeid en verdrietig.
After saying this, she grabbed it and stroked its feathers smooth. Dit zeggende, pakte zij het beet en streek zijn veren glad.
and the duckling sat in a corner, feeling very low spirited en het eendje zat in de hoek en voelde zich diep ongelukkig
The birds in the trees flew up shocked. De vogeltjes in het geboomte vlogen daardoor verschrikt op.
That’s how it arrived at the great swamp, where the wild ducks lived. Zo kwam het aan het grote moeras, waar de wilde eenden woonden.
for they believed themselves to be half the world, and the better half too. want zij dachten, dat zij de helft waren, en verreweg de beste helft
The woman screamed, and struck the poor animal with the tongs. De vrouw schreeuwde en sloeg met de tang naar het arme beest.
The poor duckling did not know what to do; it was sad because it looked ugly and was mocked by everyone else. Het arme eendje wist niet, hoe het zich zou wenden of keren; het was treurig, omdat het er lelijk uitzag en door al de anderen bespot werd.
and so the duckling was allowed to remain on trial for three weeks en zo werd het eendje voor drie weken op de proef aangenomen
They were bright white and had long, flexible necks: they were swans Zij waren spierwit en hadden lange, buigzame halzen: het waren zwanen
these clapped louder than before and carried him strongly from here deze klapten luider dan vroeger en droegen hem krachtig van daar
“It is taking a long time with that egg,” said the duck, who was sitting on it again. “Het duurt geducht lang met dat ene ei,” zei de eend, die er nu weer op zat.
It lay in the swamp among the reeds when the sun began to shine warmly again. Het lag in het moeras tussen het riet, toen de zon weer warm begon te schijnen.
I couldn't get them in; no matter how much it quacked, it didn't help me! Ik kon ze er maar niet in krijgen; hoe ik ook kwakte, het hielp mij niemendal!
Now he clapped his wings, stretched his slender neck, and cried joyfully, from the depths of his heart. Nu klapte hij met zijn vleugels, richtte zijn slanke hals op en jubelde van ganser harte.